عباس ع مازندران

یارب به عرصه گاه بلا تن نمی کشم          از حلقه کمند تو گردن نمی کشم 

لب تشنه میرم  آب نخواهم ز کوفیان       در راه دوست منت دشمن نمی کشم 

-------------------------------

ایا کینه جو قوم بی اعتبار      بد اندیش و بد کیش بد روزگار

ندانید ای قوم من کیستم      رجز خوان به میدان پی چیستم 

مرا نام عباس شیرافکن است    سر سرکشان در کمند من است 

کجایند گردان این رزم گاه         کجا ماردُ   ازرق روسیاه

کجا بَکر قانب کجا ابطحی        مگر مغزشان گشت از سر تهی 

کجایند شمر و سنان و انس      به میدان نیایند چرا هیچکس

نمودند جنگ مرا آرزو         نگردند با من چرا رو به رو 

بیایند ببینند با صد شتاب         که عباس بنشست پشت عقاب 

خزیدن به مانند روباه پیر         چرا در بن خیمه آن چهار شیر

به مانند نر اژدها و پلنگ       بیاموزمش چهار آثار جنگ 

کُله خود ارث از رسول جلیل       برسر ابلق از شه پر جبرئیل

تکانم اگر نیزه خویش را        عدم می برم من کم و بیش را

شما مردم شام و کوفه دیار         ندارید غیرت ندارید عار

ندارید شرم و ندارید دین       ندارید مهر و وفا و یقین 

اگر خسته جانی بگو یا علی

-------------------------------

افتاده دست راست خدایا ز پیکرم       بر دامن حسین برسان دست دیگرم 

دست چپم بجاست اگر نیست دست راست           اما هزار حیف که یک دست بی صداست 

ولی حیف تقدیر پا بست من       ببسته خدا از ازل دست من 

وگرنه نمودم یکی کار و زار      که ماند پس از من همی یادگار

اگر ناتوانی بگو یاعلی

-------------------------------

دست چپم فدای سکینه شد ای خدا        قربان برای ماه مدینه شد ای خدا 

ای خدا دستی ندارم در بدن        تا کنم دفع عدوی خویشتن  

ای خدا دستی مرا می کن عطا         تا برآرم من دمار از این سپاه 

یک دم ای قوم جفا جو بدهیدم مهلت           دست از جنگ بدارید شما یک ساعت 

دست من قطع شده پای مرا هم بزنید        هست خواهش به شما تیر به مشکم نزنید 

این امانت ز سکینه بود و هم اصغر         جگر هر دو کباب است خدا خاکم بر سر 

-------------------------------

یارب مددی که ره به جانان ببرم          این آب روان را برِ طفلان ببرم 

دادم به سکینه وعده آب روان       چون دست نباشدم به دندان ببرم 

مشک را دندان بگیرم ای خدا         تا رسانم آب را در خیمه گاه 

-------------------------------

ای خدا مُردم  ز طعن دشمنان        جان من بر لب رسیده این زمان

 بارالها کن مرا دستی عطا          تا برآرم من دمار از این سپاه